Διαδρομές ανθρώπων "προσώπων" ενάντια στη μαζοποίηση και την ανακλαστική νεωτερικότητα του μειλίχιου τέρατος, που επιδιώκει το "θάνατο" κάθε ζωντανής πρωτοβουλίας. Διεκδικούμε Δημοκρατία με Ελευθερία είμαστε απέναντι σε κάθε μορφή Ολοκληρωτισμού
Συναντήσεις με τον Τηλέμαχο
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
ο "δήμαρχος" Καμίνης είναι "παρών" «Αν βάλετε μαύρες κορδέλες θα σας απολύσω» είπε στους μουσικούς της μπαντας του Δήμου Αθηναίων
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ! Σε πλήρες απολυταρχικό παραλήρημα ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης κάλεσε τον πρόεδρο της φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων και τον απείλησε, ότι εάν οι μουσικοί βάλουν μαύρες κορδέλες στα όργανά τους, όπως οι ίδιοι καταγγέλουν, θα τους παραπέμψει την Δευτέρα σε πειθαρχικό συμβούλιο με το ερώτημα της απόλυσης.
Αποδεικνύοντας το θάρρος τους και το φρόνημά τους οι μουσικοί, αδιαφόρησαν στις απειλές και παιάνισαν με μαύρες κορδέλες στην παρέλαση της Αθήνας. Είπαν το δικό τους ΟΧΙ στον «Γκράτσι» του Δήμου Αθηναίων!
Πηγή prionokordela.gr
Σχόλιο Ιαβέρη. Η δημοσίευση γίνεται με επιφύλλαξη μας είναι αδιανόητο ο ευαίσθητος δήμαρχος, να προέβει σε τέτοια κίνηση
Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011
Λαική κυριαρχία τέλος*.
Οικονομική δικυβέρνηση και με τη βούλα.
Απολάυστε τον πρόεδρο της Σοσιαλδιεθνούς, στο επίσημο διάγγελμα του, προς τούς "υπηκόους", τού τιμαρίου του.(2.21 λεπτό).
Ο εν δυνάμει έταιρος Καππαδόκης Αντώνης, ακόμη "μελετά" την συμφωνία!!!!!!!!!!!
* χωρίς να ρωτήσουν τον ξενοδόχο βεβαίως.
Οικονομική δικυβέρνηση και με τη βούλα.
Απολάυστε τον πρόεδρο της Σοσιαλδιεθνούς, στο επίσημο διάγγελμα του, προς τούς "υπηκόους", τού τιμαρίου του.(2.21 λεπτό).
Ο εν δυνάμει έταιρος Καππαδόκης Αντώνης, ακόμη "μελετά" την συμφωνία!!!!!!!!!!!
* χωρίς να ρωτήσουν τον ξενοδόχο βεβαίως.
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011
Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Για σήμερα διαβάζουμε..
α.«Στου «Τιμονιού τ΄ αυλάκι» Ζήσιμος Λορεντζάτος .… από το
δεύτερο τεφτέρι στα 1975…
Η τεχνολογία μπορεί να πέτυχε κατορθώματα πρωτάκουστα μέσα
σε θεαματικό σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να προστάτεψε καλύτερα τον
άνθρωπο από την αρρώστια το σωματικό πόνο, την κακοκαιρία (κρύο και ζέστη), το
φυσικό μόχθο, την κακοπέραση, να του χάρισε αμέτρητες ευκολίες, να κατάργησε τις
αποστάσεις ή να τις συντόμεψε, να μοίρασε απρόσωπα διάφορες ανέσεις, να
ασφαλτόστρωσε τα δάση και να τρύπησε τα βουνά ή να ξέρανε το βάλτο και να
φύτεψε την έρημο. Αλλά με την ξέφρενη αύξηση της παραγωγής σπατάλησε επικίνδυνα
τα αποθέματα των ηπείρων των ωκεανών προκάλεσε την έκρηξη του πληθυσμού της γης
, μόλυνε την ατμόσφαιρα, τη στεριά και τη θάλασσα μαζί με τις τροφές τους, χάλασε
(και σε πολλά μέρη εξαφάνισε) την πανίδα και την χλωρίδα, πολλαπλασίασε τεχνητά
τις ανάγκες- δίχως να καλυτερέψει την ποιότητα της ζωής ή να χαρίσει στον
άνθρωπο την ευτυχία. Με όλα τα πρωτάκουστα κατορθώματα, το πρόβλημα της ευτυχίας
απόμεινε απροσχημάτιστα ανοιχτό όσο ποτέ…..Ή θα υποτάξουμε τον πολιτισμό της τεχνολογίας
στους κατευθυντήριους άξονες και στις μεγάλες
γραμμές που ακολούθησαν για 9.000 χρόνια τώρα όλα τα συστήματα όσα έδεσαν τον
άνθρωπο στενά με την πλάση και τον πλαστουργό της, σταματώντας τον ανήφορο της παραγωγής
και τον κατήφορο της σπατάλης- απεριόριστη ανάπτυξη και περιοσρισμένα αποθέματα
δεν συμβιβάζονται ( πέρασε ο καιρός, τώρα η κρίσιμη ώρα πλησίασε και νύν έστιν )- ή θα αυτοκαταστραφούμε και
θα παρασύρουμε, υπάρχει κίνδυνος, στο πέσιμό μας το προνομιακό αυτό αστέρι που μας
δόθηκε αν το κατοικήσουμε από τη μέρα που είπεν ο Θεός ΄ Ποιήσωμεν άνθρωπον.
Μιλάμε πολύ γενικά, με μεγάλες απλουστευτικές γραμμές. Δε
βρισκόμαστε μακριά από το σημείο τριβής με την αλήθεια. Η (νεώτερη) Δύση θα πρέπει
εδώ να κοιτάξει την (παλαιότερη) Ανατολή και, αντί να την αψηφήσει, θα πρέπει
να την πλησιάσει και να ζητήσει τα κοινά- που κάποτες ένωναν τους δυό κόσμους αυτούς με τις χτυπητές
διαφορές τους αφημένες ανέπαφες. ( Το ένα δεν εμποδίζει το άλλο.)
β.Collectanea
Από τον στοίχο 849
Και, για να τελειώνω με την επικαιρότητα, θυμίζω σε όλους τους
υποψήφιους βιαστές ή μνηστήρες της δημοκρατίας και ιδιαίτερα στον Α.Παπανδρέου(
μια και σπούδασε στην Αμερική), που έκρυβε προσεχτικά, αλλά αδέξια, αυτά όλα τα
χρόνια, την αντιδημοκρατικότητά του ή τον ανομολόγητο ολοκληρωτισμό του, θυμίζω
τα χρυσά λόγια του Abraham Lincoln
τα ειπωμένα στα 1851, αν δεν κάνω λάθος «You
can fool all the peoplesome ofthe time and some of the people for all time, but
you cannot fool all the people all of the time.»
Πόσο κοστίζει ο θάνατος στην Αθήνα? 153 "κουκιά"!!!
Πόσο κοστίζει τελικά ο θάνατος στην Αθήνα ? Για πόσο ακόμη αυτό το άθλιο κομματικό πολιτικό σύστημα θα βασανίζει αυτή τη χώρα.Το 2008 είχαμε τη δολοφονία του 16άχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, απο δυνάμεις καταστολής γιατί στη συγκεκριμένη περιοχή βρίσκονται τα γραφεία του Πασοκ και πρέπει να έχουμε "στρατό" σε επιφυλακή για να φυλάνε το κόμμα των Παπανδρέου.Το Μαίο του 2010 η διαρκής "κατοχική" κυβέρνηση (πασοκ με εναλλαγές νδ) του σάπιου πολιτικού συστήματος,υπογράφει το περίφημο μνημόνιο παράδοσης, για τη διατήρησή της στην εξουσία, της χώρας και κάνει τη κατοχή διπλή, (Γ.Κοντογιώργης, περί διπλής κατοχής).Τότε δολοφονούνται τρείς άνθρωποι (Marfin) κάτω απο άθλιες συνθήκες. Δεν χύθηκε ούτε ένα δάκρυ ειλικρίνιας απο όλους αυτούς που καμώνονται τους εκπροσώπους του Εθνους. Σήμερα ένας ακόμη άνθρωπος έχασε τη ζωή του, και ως μαλάκας έβλεπα στο tv "vouli" τα "μέλη" της εθνικής αντιπροσωπείας ν ανταλάσσουν κούφια πυρά και κάποιοι να έχουν και το κουράγιο να "χειροκροτούν¨ τα χάλια τους επειδή τους άρεζαν οι ατάκες που έλεγε ο ομιλητής Τους, παραδωμένοι απο καιρό στη "νιρβάνα" της βουλευτικήςτους καρέκλας....Για πόσο ακόμα Ενας άνθρωπος σε καιρό "ειρήνης" λιγώτερος, για όλα αυτά τα κοπρόσκυλα που δηλώνουν επάγγελμα πολιτικός, σημαίνει 152+1=153 Κουκιά.
Αιδώς αχρείοι!!! ( Για τα παλαμάκια,τα λεκτικά "τσαλίμια" και τα nylon δάκρυα στην οθόνη)
Κατα τα λοιπά "πανάξιος" ο μισθός σας.
20/10/2011
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
Εδώ και τώρα βαθειά Δημοκρατία
για πόσο θ "αντέχει" άραγε?
Αυτή η παράγκα, αυτή η κοροιδία?
Για πόσο ακόμη, αυτή η Τραγωδία?
για πόσο θ "αντέχει" άραγε?
Αυτή η παράγκα, αυτή η κοροιδία?
Για πόσο ακόμη, αυτή η Τραγωδία?
Τις αναπόφευκτες ΚΡΙΣΕΙΣ της ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ανάπτυξης τις πληρώνει πάντα η ΚΟΙΝΩΝΙΑ και το αλλότριο ΚΡΑΤΟΣ διανέμει το λογαριασμό στους αδύναμους με τη βία. Απένατι σε αγορά και κράτος, η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΥΣΗ είναι η μόνη που ξεπερνά τον συστημικό εκβιασμό. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΥΣΗ σημαίνει ότι η κοινωνία δεν είναι άοπλη, δηλαδή εγλωβισμένη σε οικονομίστικα αιτήματα. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΥΣΗ σημαίνει, κοινωνία ενεργή, ανταγωνιστική και δημιουργική οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά, ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΑ απέναντι στο πολιτικό σύστημα, ΑΛΛΑ και απέναντι στον κακό εαυτό της.Εδώ και τώρα αλλαγή του πολιτικού σσυστήματος της Κομματοκρατίας.Εδώ και τώρα Συντακτική Εθνοσυνέλευση.Εδώ και τώρα όλα τα σκύβαλα της μεταπολιτευτικής περιόδου στο "σκαμνί" για την διαχρονική τους απάτη εναντι της Ελληνικής κοινωνίας.Κανείς τους δεν είναι αθώος αυτό να το καλάβουν καλά.Εδώ και τώρα Νέμεσις για την διπλή κατοχή της χώρας απο την εγχώρια πολιτική τάξη και τη νέα που προσπαθούν να επιβάλλουν στον Ελληνικό λαό μέσω των τοποτηρητών και επιτρόπων λόγω της δικής τους πλέον ανεπάρκειας και αδυναμίας.Καθαρές λύσεις απο το βρώμικο σύστημα δεν υπάρχουν,θολές παρουσίες,"λαθρεπιβάτες" κομματικοί μασκαράδες που αποφάσισαν να φέρουν το "τριώδιο" νωρίτερα δεν έχουμε ανάγκη. Το αίτημα της Δημοκρατίας δεν είναι απο την Αλεξανδρούπολη μέχρι τη Ρόδο όπως διατείνονται και τα σκύβαλα της "αριστεράς" το αίτημα της Δημοκρατίας είναι σε όλο τον πλανήτη,απλώς εσείς σύντροφοι ως συνήθως αλλού για αλλού...Ο αγώνας μόλις ξεκίνησε απο την Αθήνα μέχρι τη γέφυρα του Μπρούκλιν... ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
19/10/2011
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Δημοσιευμένο στις 19 Οκτ 2011 | ΠΑΝΔΩΡΙΚΩΣ | Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης
Aνοιχτή επιστολή
του Κ. Βαξεβάνη στον Ευαγ. Βενιζέλο
Κύριε Βενιζέλο,
Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε
και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον
και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή
του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι
δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”.
Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.
Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει
να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς.
Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο
καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία.
Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον
πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς
πρέπει να “αξίζω το μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας
πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989, εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι
στην ΕΡΤ.
Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε
αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το
πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν
δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος
3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι.
Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των
εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και
αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρώ. Δεν κατηγορώ κανέναν Έλληνα
πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην
ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή,
που απλώς έτυχε να έχει προίκα.
Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα.
Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού
που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος
που ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, γι αυτό
που είναι η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό,
αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που
υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά
καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα
προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου. Ο νόμος “περί
ευθύνης υπουργών”, περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το
έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά
(άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την
κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα
αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.
Δικός σας νόμος
είναι και αυτός που ορίζει τα περί
λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να
λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα
κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και
κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”.
Δικός σας είναι
ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων
Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από
τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα
χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια
και τις παράγκες.
Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας
πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία
δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση.
Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την
πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την
υπόθεση Proton, αλλά προχωρήσατε.
Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία
αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να
δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του
κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του
ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε
ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την
χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους
σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή
είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν
παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι
παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των
εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία,
δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το
νόμο του 1995.
Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα
άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας
αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα
συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις
χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση. Μάλιστα
ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια)
από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή
παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;
Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια τώρα
χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800
για την κρατικοποίηση της Τράπεζας.
Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την
κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν
τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη
μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του
κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη.
Αλλά δεν σταματήσατε εκεί.
Ο κύριος Λαυρεντιάδης, ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια,
δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας
άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010,
θεσμοθετείτε το ακαταδίωκτο γι’ αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα
επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά. Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα
51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν
διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το
πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης,
γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση
ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για
την αποσυμφόρηση του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης
και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…
Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία
είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά
δημοσιογράφων (άλλος δικός σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό
ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού
Λαού», όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις
θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε
λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί
αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε.
Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011
Αμόκ αρθρογραφίας λόγω αμόκ εξουσίας
Πολύ κακό για το τίποτα. Φιλοδοξούσαν, βέβαια, να αποσπάσουν για λίγο περισσότερο την προσοχή, αλλά έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι χρυσές εποχές, οι εποχές των παχιών αγελάδων, όταν ανέξοδα και άκοπα υποδύονταν τους πολιτικούς και υποχρέωναν τους «υπηκόους» τους να αναλύουν τα βαθυστόχαστα νοήματά τους.
Ουδείς ενδιαφέρεται πλέον ποια είναι η γνώμη τους για τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε ως εδώ.
Ουδείς θεωρεί αξιόπιστη αυτή τη γνώμη.
Ουδείς συγκλονίζεται από τα «μηνύματά» τους.
Ουδείς θεωρεί ειλικρινείς τις τοποθετήσεις τους, μετά ψηγμάτων αυτοκριτικής, που χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να ανακαλύψεις, έτσι όπως την καλοκρύβουν με πολλές περικοκλάδες.
Το μόνο ερωτηματικό στο τέλος αυτού του αρθρογραφικού αμόκ είναι το ακόλουθο:
Συγγνώμη, αλλά όλη την εβδομάδα την περνάτε γράφοντας και χτενίζοντας άρθρα και απαντώντας σε ερωτήσεις συνεντεύξεων, προκειμένου όλα αυτά τα βαθυστόχαστα νοήματα να τυπωθούν στον κυριακάτικο Τύπο;
Έτσι, την προηγούμενη Κυριακή, ακριβώς μια εβδομάδα πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 23ης Οκτωβρίου, είχαμε έναν ακόμη ορυμαγδό.
Πρώτος και καλύτερος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, που μας εξέθεσε τις (αόριστες όπως πάντα) απόψεις του στην «Καθημερινή της Κυριακής» (με άρθρο) και στο «Πρώτο Θέμα» (με συνέντευξη).
Στο άρθρο, κάνει μια αναδρομή του «ηρωικού» παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ, για να μας πει πως οι «αξίες» πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε παραμένουν αναλλοίωτες!
Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Δηλαδή, μάλλον έτσι είναι. Αυτές ήταν φαίνεται οι αξίες του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του, γι’ αυτό και καταντήσαμε εκεί που καταντήσαμε.
Και το καταπληκτικότερο: Μας λέει ο υιός Παπανδρέου ότι το κόμμα του οποίου ηγείται σήμερα «πάλεψε», ώστε η Ελλάδα… «από υποχείριο ξένων δυνάμεων, να σταθεί με ανεξάρτητη φωνή»!
Είναι προφανές ότι και αυτό το βλέπουμε – και κυρίως το ζούμε – στις μέρες μας.
Όλα όσα γράφει ο κ. Παπανδρέου (περί λαϊκής κυριαρχίας που έγινε πράξη, περί εθνικής ανεξαρτησίας, περί της «Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες», περί της «Ελλάδας της Ευρώπης», περί της εξάλειψης των πάσης φύσεως ανισοτήτων) αποδεικνύουν πως είτε ο άνθρωπος δεν ζει στη χώρα, είτε μας εμπαίζει.
Φθάνει στο σημείο να περιγράφει πώς το ΠΑΣΟΚ… προστάτεψε τη χώρα από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό – το 1985 με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και το 1994 με το πρόγραμμα σύγκλισης!
Ενώ όλοι γνωρίζουν πως εξαιτίας αυτών των «προγραμμάτων» προκλήθηκε ακριβώς ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός!
Φυσικά, κάνει και κάποιου είδους αυτοκριτική, αλλά με γενικολογίες, που έτσι κι’ αλλιώς δεν καταλήγουν σε υπευθύνους με ονοματεπώνυμα.
Ακριβώς για να μην προσωποποιηθούν οι ευθύνες, επανέρχεται στο ασφαλές καταφύγιο της γενικευμένης συκοφαντίας – πελατειακές δομές, ανομία, αδιαφάνεια, γραφειοκρατία, παραοικονομία, κρατισμός.
Τα ίδια και τα ίδια σε μια χώρα που βουλιάζει, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για όλα αυτά.
Πώς, άλλωστε, αφού οι ίδιοι που τα δημιούργησαν υποστηρίζουν πως είναι και οι κατάλληλοι για να τα εξαλείψουν;
Το ίδιο πιστεύουν και οι κ.κ. Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος και Ραγκούσης – αλήθεια, πώς το έγραψαν το «άρθρο των τριών»; Ήταν κάτι σαν το «Μυθιστόρημα των Τεσσάρων»; Θα ήταν πραγματικά συγκλονιστική συγγραφική εμπειρία.
Πρέπει να αφιέρωσαν μπόλικο χρόνο για να γράψουν (σε μια γλώσσα «με κόκαλα») ένα τέτοιο «σεντόνι» γεμάτο φράσεις – κλισέ και τσιτάτα (συντεχνιασμός, κορπορατισμός και άλλα), προκειμένου να μας περιγράψουν αυτό που οι ίδιοι δημιούργησαν και υπέθαλψαν.
Τόση φασαρία χωρίς να μας πουν κάτι καινούργιο;
Τόση πολυλογία για να παρελθοντολογήσουν ερμηνεύοντας το άθλιο παρόν που οι ίδιοι προετοίμασαν επί πολλά χρόνια;
Συγγνώμη, αλλά αυτές οι… «πολιτικοσυνδικαλιστικές συστοιχίες» (πού τον βρήκατε πάλι αυτόν τον γλωσσοδέτη;) «που αναπτύχθηκαν με βάση το νόμο του «τυφλού τσαμπουκά» και της «ψευδο-αρχής» πως κερδίζει όποιος εκβιάζει πιέζοντας τους άλλους συμπολίτες του», ονοματάκι δεν έχουν;
Οι ίδιοι οι αρθρογράφοι από τον Άρη κατέβηκαν; Ξέχασαν όσα έλεγαν όταν έδιναν τη μάχη να βρεθούν στην εξουσία;
Κάνουν ότι δεν θυμούνται τα προεκλογικά ψέματα;
Ότι δεν καταλαβαίνουν πως αυτά ακριβώς εμποδίζουν τους ίδιους και τον πρωθυπουργό (που θέλησαν να προστατέψουν) να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα το οποίο ουδεμία σχέση έχει με το προεκλογικό;
Ότι δεν αντιλαμβάνονται πως δεν περνάς έτσι αναίμακτα από το «λεφτά υπάρχουν» στο «θα πέσει πείνα για το καλό σας» και από το «οι ιδιωτικοποιήσεις είναι τριτοκοσμικό μοντέλο» στο «οι συνδικαλιστές δεν συνδιοικούν»;
Οι ίδιοι, προσωπικά οι ίδιοι, δεν έλαβαν μέρος σ’ αυτό το όργιο;
Είναι σε θέση να ορκιστούν πως στη διάρκεια της πολιτικής τους καριέρας, είτε στην κεντρική είτε στην περιφερειακή πολιτική σκηνή, δεν ευνόησαν κάποιον, δεν έκλεισαν το μάτι σε κάποιες συντεχνίες, δεν έκαναν ένα ρουσφέτι;
Όχι, βέβαια! Διότι όλα αυτά τα έκαναν και με το παραπάνω. Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να σταθούν επί τόσα χρόνια σ’ αυτόν τον (εξαιτίας τους) σάπιο δημόσιο βίο.
Ας αφήσουν, λοιπόν, όλοι τους τα άρθρα, τις συνεντεύξεις, τις αυτοκριτικές και τα οράματα για το μέλλον.
Και αντί να απευθύνονται σε όλους εμάς, ας πιέσουν αυτούς που προστατεύουν και αυτούς που αντιμάχονται – επειδή τους θεωρούν χειρότερους δελφίνους από τους ίδιους – να κάνουν επιτέλους κάτι για να μην έλθουν κακές ειδήσεις την προσεχή Κυριακή.
Διαφορετικά, θα είναι τυχεροί αν, μετά την καταστροφή, έχουν την ευκαιρία να γράφουν άρθρα και απομνημονεύματα…
Πηγή elzoni.gr
18/10/2011
Ουδείς ενδιαφέρεται πλέον ποια είναι η γνώμη τους για τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε ως εδώ.
Ουδείς θεωρεί αξιόπιστη αυτή τη γνώμη.
Ουδείς συγκλονίζεται από τα «μηνύματά» τους.
Ουδείς θεωρεί ειλικρινείς τις τοποθετήσεις τους, μετά ψηγμάτων αυτοκριτικής, που χρειάζεται να ψάξεις πολύ για να ανακαλύψεις, έτσι όπως την καλοκρύβουν με πολλές περικοκλάδες.
Το μόνο ερωτηματικό στο τέλος αυτού του αρθρογραφικού αμόκ είναι το ακόλουθο:
Συγγνώμη, αλλά όλη την εβδομάδα την περνάτε γράφοντας και χτενίζοντας άρθρα και απαντώντας σε ερωτήσεις συνεντεύξεων, προκειμένου όλα αυτά τα βαθυστόχαστα νοήματα να τυπωθούν στον κυριακάτικο Τύπο;
Έτσι, την προηγούμενη Κυριακή, ακριβώς μια εβδομάδα πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 23ης Οκτωβρίου, είχαμε έναν ακόμη ορυμαγδό.
Πρώτος και καλύτερος ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, που μας εξέθεσε τις (αόριστες όπως πάντα) απόψεις του στην «Καθημερινή της Κυριακής» (με άρθρο) και στο «Πρώτο Θέμα» (με συνέντευξη).
Στο άρθρο, κάνει μια αναδρομή του «ηρωικού» παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ, για να μας πει πως οι «αξίες» πάνω στις οποίες θεμελιώθηκε παραμένουν αναλλοίωτες!
Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Δηλαδή, μάλλον έτσι είναι. Αυτές ήταν φαίνεται οι αξίες του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του, γι’ αυτό και καταντήσαμε εκεί που καταντήσαμε.
Και το καταπληκτικότερο: Μας λέει ο υιός Παπανδρέου ότι το κόμμα του οποίου ηγείται σήμερα «πάλεψε», ώστε η Ελλάδα… «από υποχείριο ξένων δυνάμεων, να σταθεί με ανεξάρτητη φωνή»!
Είναι προφανές ότι και αυτό το βλέπουμε – και κυρίως το ζούμε – στις μέρες μας.
Όλα όσα γράφει ο κ. Παπανδρέου (περί λαϊκής κυριαρχίας που έγινε πράξη, περί εθνικής ανεξαρτησίας, περί της «Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες», περί της «Ελλάδας της Ευρώπης», περί της εξάλειψης των πάσης φύσεως ανισοτήτων) αποδεικνύουν πως είτε ο άνθρωπος δεν ζει στη χώρα, είτε μας εμπαίζει.
Φθάνει στο σημείο να περιγράφει πώς το ΠΑΣΟΚ… προστάτεψε τη χώρα από τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό – το 1985 με το πρόγραμμα σταθεροποίησης της οικονομίας και το 1994 με το πρόγραμμα σύγκλισης!
Ενώ όλοι γνωρίζουν πως εξαιτίας αυτών των «προγραμμάτων» προκλήθηκε ακριβώς ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός!
Φυσικά, κάνει και κάποιου είδους αυτοκριτική, αλλά με γενικολογίες, που έτσι κι’ αλλιώς δεν καταλήγουν σε υπευθύνους με ονοματεπώνυμα.
Ακριβώς για να μην προσωποποιηθούν οι ευθύνες, επανέρχεται στο ασφαλές καταφύγιο της γενικευμένης συκοφαντίας – πελατειακές δομές, ανομία, αδιαφάνεια, γραφειοκρατία, παραοικονομία, κρατισμός.
Τα ίδια και τα ίδια σε μια χώρα που βουλιάζει, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για όλα αυτά.
Πώς, άλλωστε, αφού οι ίδιοι που τα δημιούργησαν υποστηρίζουν πως είναι και οι κατάλληλοι για να τα εξαλείψουν;
Το ίδιο πιστεύουν και οι κ.κ. Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος και Ραγκούσης – αλήθεια, πώς το έγραψαν το «άρθρο των τριών»; Ήταν κάτι σαν το «Μυθιστόρημα των Τεσσάρων»; Θα ήταν πραγματικά συγκλονιστική συγγραφική εμπειρία.
Πρέπει να αφιέρωσαν μπόλικο χρόνο για να γράψουν (σε μια γλώσσα «με κόκαλα») ένα τέτοιο «σεντόνι» γεμάτο φράσεις – κλισέ και τσιτάτα (συντεχνιασμός, κορπορατισμός και άλλα), προκειμένου να μας περιγράψουν αυτό που οι ίδιοι δημιούργησαν και υπέθαλψαν.
Τόση φασαρία χωρίς να μας πουν κάτι καινούργιο;
Τόση πολυλογία για να παρελθοντολογήσουν ερμηνεύοντας το άθλιο παρόν που οι ίδιοι προετοίμασαν επί πολλά χρόνια;
Συγγνώμη, αλλά αυτές οι… «πολιτικοσυνδικαλιστικές συστοιχίες» (πού τον βρήκατε πάλι αυτόν τον γλωσσοδέτη;) «που αναπτύχθηκαν με βάση το νόμο του «τυφλού τσαμπουκά» και της «ψευδο-αρχής» πως κερδίζει όποιος εκβιάζει πιέζοντας τους άλλους συμπολίτες του», ονοματάκι δεν έχουν;
Οι ίδιοι οι αρθρογράφοι από τον Άρη κατέβηκαν; Ξέχασαν όσα έλεγαν όταν έδιναν τη μάχη να βρεθούν στην εξουσία;
Κάνουν ότι δεν θυμούνται τα προεκλογικά ψέματα;
Ότι δεν καταλαβαίνουν πως αυτά ακριβώς εμποδίζουν τους ίδιους και τον πρωθυπουργό (που θέλησαν να προστατέψουν) να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα το οποίο ουδεμία σχέση έχει με το προεκλογικό;
Ότι δεν αντιλαμβάνονται πως δεν περνάς έτσι αναίμακτα από το «λεφτά υπάρχουν» στο «θα πέσει πείνα για το καλό σας» και από το «οι ιδιωτικοποιήσεις είναι τριτοκοσμικό μοντέλο» στο «οι συνδικαλιστές δεν συνδιοικούν»;
Οι ίδιοι, προσωπικά οι ίδιοι, δεν έλαβαν μέρος σ’ αυτό το όργιο;
Είναι σε θέση να ορκιστούν πως στη διάρκεια της πολιτικής τους καριέρας, είτε στην κεντρική είτε στην περιφερειακή πολιτική σκηνή, δεν ευνόησαν κάποιον, δεν έκλεισαν το μάτι σε κάποιες συντεχνίες, δεν έκαναν ένα ρουσφέτι;
Όχι, βέβαια! Διότι όλα αυτά τα έκαναν και με το παραπάνω. Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να σταθούν επί τόσα χρόνια σ’ αυτόν τον (εξαιτίας τους) σάπιο δημόσιο βίο.
Ας αφήσουν, λοιπόν, όλοι τους τα άρθρα, τις συνεντεύξεις, τις αυτοκριτικές και τα οράματα για το μέλλον.
Και αντί να απευθύνονται σε όλους εμάς, ας πιέσουν αυτούς που προστατεύουν και αυτούς που αντιμάχονται – επειδή τους θεωρούν χειρότερους δελφίνους από τους ίδιους – να κάνουν επιτέλους κάτι για να μην έλθουν κακές ειδήσεις την προσεχή Κυριακή.
Διαφορετικά, θα είναι τυχεροί αν, μετά την καταστροφή, έχουν την ευκαιρία να γράφουν άρθρα και απομνημονεύματα…
Πηγή elzoni.gr
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΠΥΡΟΥ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Άρθρο |
Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗΣ ΣΠΥΡΟΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 19 ΚΑΙ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ.
Ο Βουλευτής του νομού μας Σπύρος Μοσχόπουλος, με αποκλειστικές δηλώσεις του στην ιστοσελίδα μας <<hesmeni kefalonia>>, στέλνει στον λαό των νησιών μας την παρακάτω δήλωση:
Λαέ της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, δύο χρόνια τώρα η ξενόδουλη κυβέρνηση, αλυσοδένει στα δεσμά του ΔΝΤ, της ΕΕ και του Διεθνούς Τοκογλυφικού Τραπεζικού συστήματος, τον περήφανο και αδούλωτο ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση που το προεκλογικό της <<σλόγκαν>> ήταν το << λεφτά υπάρχουν>>, αφού πήρε το... λάφυρο ( την εξουσία ), καθοδηγούμενη από τοΙμπεριαλιστικό Κεφάλαιο, δημιούργησε κρίση δανεισμού, κατασυκοφάντησε τη χώρα και το λαό της στα ξένα κέντρα αποφάσεων, με αποτέλεσμα την σημερινή εξαθλίωση που όλοι σήμερα βιώνουμε. Λαέ της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης μην υποτάσεσαι, μην σκύβεις το κεφάλι, μην τους αφήνεις να σε κοροϊδεύουν!!! Λεφτά υπάρχουν!!! Τα έχουν όλοι εκείνοι που τόσα χρόνια έκαναν δουλειές με το κράτος ( εργολάβοι, καναλάρχες, εφοπλιστές, τα τρωκτικά των κρατικών προμηθειών, υπουργοί που διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα και βρέθηκαν με δισεκατομμύρια, τα έχουν όλοι εκείνοι που κατέκλεψαν το ελληνικό λαό μέσα από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου με τις ευλογίες της τότε κυβέρνησης Σημίτη, τα έχουν τέλος οι κομματικοί παρατρεχάμενοι των κομμάτων που κυβέρνησαν την χώρα τα τελευταία 37 χρόνια!
Αφού καταξέσκισαν ευρωπαϊκά και κρατικά κονδύλια, έρχοντε τώρα και ζητάν από σένα να πληρώσεις το λογαριασμό. Σου λένε ότι η κρίση είναι παγκόσμια... και τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε!!! Δεν σου λένε όμως, τί έκανε η Ουγγαρία που είχε το ίδιο πρόβλημα με μας πριν ένα χρόνο και τώρα η οικονομία της έχει μπει σε τροχιά ανάπτυξης ( έστω καπιταλιστικής), δεν σου λένε τι έκανε η Ιρλανδία και τέλος δεν σου λένε ποιοι δημιούργησαν την παγκόσμια οικονομική κρίση και γιατί θα πρέπει να πληρώσεις τα δικά τους γα.....κα!!!
Λαέ της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, δεν πάει άλλο! Χρειάζεται ο λαός να ξεσηκωθεί! Να βγούμε όλοι στους δρόμους! Να διώξουμε την κυβέρνηση που καταστρέφει το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας! Η Πανελλαδική απεργεία στις 19 και 20 αυτού του μηνός ένα μόνο αίτημα πρέπει να έχει! << Να φύγει η λαομίσητη κυβέρνηση!!!>> Να φύγουν φίλοι μου και να αναλάβει ο λαός με τους γνήσιους αντιπροσώπους του τη διακυβέρνηση της χώρας μόνος του! Δεν χρειαζόμαστε προστάτες! Να γίνουν εκλογές και ο λαός να αποφασίσει για την κυβέρνηση που θα τον απεγκλωβίση από τα σαγόνια των μαυραγοριτών του ΔΝΤ και της ΕΕ! Όλοι λοιπόν στην διήμερη πανελλαδική απεργία στις 19 και 20 Οκτώβρη! Σου κάνω δε γνωστώ λαέ μου, ότι αρνούμε να ανέβω στην εξέδρα των << επισήμων >> στις 28η Οκτώβρη, ημέρα εορτασμού του μεγάλου ΟΧΙ του λαού μας στον φασισμό! Δεν δέχομαι να σταθώ δίπλα σε ανθρώπους που ξεπουλούν την χώρα μου! Στην ενέδρα να ανέβουν και να τιμηθούν μισθωτοί συνταξιούχοι, άνεργοι και γενικά όλοι αυτοί που πλήττονται από την λαίλαπα της κυβερνητικής πολιτικής! Εγώ λαέ μου θα είμαι μαζί σου και θα διαδηλώνω την αντίθεσή μου στην ξενόδουλη κυβέρνηση!
Και τέλος μη ξεχνάς λαέ μου... θέλω ακόμη μια κοινοβουλευτική περίοδο για να πάρω τη βουλευτική σύνταξη! Και μετά με την άδειά σου θα σουλατσάρω κι' εγώ στο λιθόστρωτο, όπως ο Αλέκος μας!
Πάντα δικό σου και δίπλα σου.
Σπύρος Μοσχόπουλος. Βουλευτής Κεφαλονιάς και Ιθάκης.
Αφού καταξέσκισαν ευρωπαϊκά και κρατικά κονδύλια, έρχοντε τώρα και ζητάν από σένα να πληρώσεις το λογαριασμό. Σου λένε ότι η κρίση είναι παγκόσμια... και τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε!!! Δεν σου λένε όμως, τί έκανε η Ουγγαρία που είχε το ίδιο πρόβλημα με μας πριν ένα χρόνο και τώρα η οικονομία της έχει μπει σε τροχιά ανάπτυξης ( έστω καπιταλιστικής), δεν σου λένε τι έκανε η Ιρλανδία και τέλος δεν σου λένε ποιοι δημιούργησαν την παγκόσμια οικονομική κρίση και γιατί θα πρέπει να πληρώσεις τα δικά τους γα.....κα!!!
Λαέ της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, δεν πάει άλλο! Χρειάζεται ο λαός να ξεσηκωθεί! Να βγούμε όλοι στους δρόμους! Να διώξουμε την κυβέρνηση που καταστρέφει το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας! Η Πανελλαδική απεργεία στις 19 και 20 αυτού του μηνός ένα μόνο αίτημα πρέπει να έχει! << Να φύγει η λαομίσητη κυβέρνηση!!!>> Να φύγουν φίλοι μου και να αναλάβει ο λαός με τους γνήσιους αντιπροσώπους του τη διακυβέρνηση της χώρας μόνος του! Δεν χρειαζόμαστε προστάτες! Να γίνουν εκλογές και ο λαός να αποφασίσει για την κυβέρνηση που θα τον απεγκλωβίση από τα σαγόνια των μαυραγοριτών του ΔΝΤ και της ΕΕ! Όλοι λοιπόν στην διήμερη πανελλαδική απεργία στις 19 και 20 Οκτώβρη! Σου κάνω δε γνωστώ λαέ μου, ότι αρνούμε να ανέβω στην εξέδρα των << επισήμων >> στις 28η Οκτώβρη, ημέρα εορτασμού του μεγάλου ΟΧΙ του λαού μας στον φασισμό! Δεν δέχομαι να σταθώ δίπλα σε ανθρώπους που ξεπουλούν την χώρα μου! Στην ενέδρα να ανέβουν και να τιμηθούν μισθωτοί συνταξιούχοι, άνεργοι και γενικά όλοι αυτοί που πλήττονται από την λαίλαπα της κυβερνητικής πολιτικής! Εγώ λαέ μου θα είμαι μαζί σου και θα διαδηλώνω την αντίθεσή μου στην ξενόδουλη κυβέρνηση!
Και τέλος μη ξεχνάς λαέ μου... θέλω ακόμη μια κοινοβουλευτική περίοδο για να πάρω τη βουλευτική σύνταξη! Και μετά με την άδειά σου θα σουλατσάρω κι' εγώ στο λιθόστρωτο, όπως ο Αλέκος μας!
Πάντα δικό σου και δίπλα σου.
Σπύρος Μοσχόπουλος. Βουλευτής Κεφαλονιάς και Ιθάκης.
Για την αντιγραφή. Φαίδων.
ΥΓ. Η συνάντηση με τον βουλευτή, για λόγους ασφαλείας, έγινε μέσα σε ένα κοτέτσι στη Λάμια στα Διλινάτα.
Εικόνα (ως συνήθως): Δον ΨΥΧΩΤΗΣ
Πηγή ithacaNet.gr
Η ομιλία του Σλαβόι Ζίζεκ στους “αγανακτισμένους” της Wall Streetll Street.
“Μην ερωτευτείτε τους εαυτούς σας για τις ωραίες στιγμές που περνάμε εδώ. Τα πανηγύρια είναι εύκολα- το αληθινό τεστ της αξίας τους είναι αυτό που μένει την επόμενη μέρα, πως θα αλλάξει η καθημερινότητα μας. Ερωτευτείτε με τη σκληρή κι υπομονετική δουλειά-είμαστε η αρχή, όχι το τέλος. Το βασικό μας μήνυμα είναι: τα ταμπού έσπασαν, δεν ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο. Υπάρχει ένας μακρύς δρόμος μπροστά μας, και σύντομα θα πρέπει να θέσουμε τις πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις- ερωτήσεις όχι σχετικά με το τι δεν θέλουμε, αλλά σχετικά με το τι πραγματικά θέλουμε. Ποια κοινωνική οργάνωση μπορεί να αντικαταστήσει τον καπιταλισμό; Τι τύπο νέων ηγετών χρειαζόμαστε; Οι εναλλακτικές του 20ου αιώνα προφανώς δεν λειτούργησαν.
Επομένως μην κατηγορείτε τους ανθρώπους και τις συμπεριφορές τους: το πρόβλημα δεν είναι η διαφθορά κι η απληστία, το πρόβλημα είναι το σύστημα που σε ωθεί να γίνεις διεφθαρμένος. Η λύση δεν είναι «Main street, not Wall street» (πραγματική οικονομία έναντι χρηματοπιστωτικής οικονομίας) αλλά να αλλάξουμε το σύστημα όπου η πραγματική οικονομία δεν μπορεί αν λειτουργήσει χωρίς τη Wall street. Να προσέχετε όχι μόνο τους εχθρούς αλλά και τους λάθος φίλους που υποκρίνονται ότι μας στηρίζουν, αλλά ήδη εργάζονται σκληρά για να διαλύσουν τη διαμαρτυρία μας. Με τον ίδιο τρόπο που παίρνουμε καφέ χωρίς καφεΐνη, μπύρα χωρίς αλκοόλ, παγωτό χωρίς λιπαρά προσπαθούν να μας μετατρέψουν σε μια άκακη, ηθική διαμαρτυρία. Αλλά ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι ότι έχουμε βαρεθεί έναν κόσμο στον οποίο το να ανακυκλώσεις τα κουτάκια του αναψυκτικού, το να δώσεις μερικά δολάρια για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ή το αν αγοράσεις καπουτσίνο από τα Starbucks όπου το 1% πηγαίνει για τα προβλήματα του Τρίτου Κόσμου είναι αρκετά για να μας κάνουν να νιώσουμε καλά.
Θα μας πουν ότι είμαστε αντί-αμερικανοί. Αλλά όταν οι συντηρητικοί φονταμενταλιστές σας λένε ότι η Αμερική είναι ένα χριστιανικό έθνος, να θυμάστε τι είναι ο χριστιανισμός: το Άγιο Πνεύμα, την ελεύθερη ισότιμη κοινότητα των πιστών ενωμένοι από αγάπη. Εμείς εδώ είμαστε το Άγιο Πνεύμα, ενώ στη Wall street είναι παγανιστές που λατρεύουν ψεύτικα είδωλα.
Θα μας πουν ότι είμαστε βίαιοι, ότι η γλωσσά μας είναι βίαιη, «κατάληψη» και ούτω καθεξής. Ναι, είμαστε βίαιοι αλλά μόνο με την έννοια που ο Μαχάτμα Γκάντι ήταν βίαιος. Είμαστε βίαιοι επειδή θέλουμε να βάλουμε ένα τέλος στο τρόπο που τα πράγματα εξελίσσονταν- αλλά τι είναι η καθαρά συμβολική βία σε σύγκριση με τη βία που απαιτείται απαιτείται για να στηρίξει την ομαλή λειτουργία του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος;
Θα μας αποκαλέσουν χαμένους- αλλά δεν είναι οι πραγματικά χαμένοι εδώ στη Wall street και δεν έχουν διασωθεί από εκατοντάδες δισεκατομμύρια από τα δικά σας χρήματα; Θα σας αποκαλέσουν σοσιαλιστές- αλλά στην Αμερική υπάρχει ήδη σοσιαλισμός για τους πλούσιους. Θα σας πουν ότι δεν σέβεστε την ιδιωτική περιουσία αλλά οι εκτιμήσεις της Wall street που οδήγησαν στη κατάρρευση του 2008 εξαφάνισαν πολλές δύσκολα αποκτημένες ιδιωτικές περιούσιες . Σκεφτείτε μόνο τις χιλιάδες κατασχέσεις σπιτιών.
Δεν είμαστε κομμουνιστές, αν ο Κομμουνισμός είναι το σύστημα που δίκαια κατέρρευσε το 1990- και θυμηθείτε ότι οι κομμουνιστές που είναι ακόμα στην εξουσία εφαρμόζουν τον πιο αδίστακτο καπιταλισμό. Η επιτυχία του καπιταλισμού στη κομμουνιστική Κίνα είναι ένα δυσοίωνο σημάδι ότι ο γάμος μεταξύ καπιταλισμού και δημοκρατίας πλησιάζει το διαζύγιο. Η μονή έννοια με την οποία είμαστε κομμουνιστές είναι ότι ενδιαφερόμαστε για τα κοινά αγαθά- της φύσης, της γνώσης-που απειλούνται από το σύστημα.
Θα σας πουν ότι ονειρεύεστε, αλλά οι αληθινοί ονειροπόλοι είναι αυτοί που νομίζουν ότι τα πράγματα μπορούν να συνεχίσουν επ'αόριστον όπως είναι, απλώς με κάποιες διακοσμητικές αλλαγές. Δεν είμαστε ονειροπόλοι, ξυπνήσαμε από ένα όνειρο που μετατρέπεται σε εφιάλτη. Δεν καταστρέφουμε τίποτα, είμαστε απλώς μάρτυρες του πως το σύστημα σταδιακά καταστρέφεται μόνο του. Όλοι γνωρίζουμε την κλασσική σκηνή από τα cartoons: η γάτα φθάνει σε ένα γκρεμό, αλλά συνεχίζει να περιπατάει, αγνοώντας ότι δεν υπάρχει έδαφος κάτω από τα πόδια της. Αρχίζει να πέφτει μόνο όταν κοιτάξει προς τα κάτω και παρατηρήσει την άβυσσο. Αυτό που κάνουμε είναι απλώς να υπενθυμίσουμε σε αυτούς που έχουν την εξουσία να κοιτάξουν προς τα κάτω.
Λοιπόν είναι η αλλαγή πραγματικά δυνατή; Σήμερα το πιθανό και το απίθανο κατανέμονται με ένα παράξενο τρόπο. Στους τομείς των ατομικών ελευθεριών, και της επιστημονικής τεχνολογίας το αδύνατο γίνεται ολοένα και πιο δυνατό( ή έτσι μας λένε): “nothing is impossible”, μπορούμε να απολαύσουμε το σεξ σε όλες τις διεστραμμένες εκδοχές του, ολόκληρα αρχεία μουσικής, ταινιών και τηλεοπτικών σειρών είναι διαθέσιμα για κατέβασμα, διαστημικά ταξίδια είναι διαθέσιμα σε όλους (όσους έχουν πλούτο), μπορούμε να βελτιώσουμε τις φυσικές και ψυχικές ικανότητες μας με παρεμβάσεις στο γονιδίωμα, μέχρι το τεχνο-γνωστικό όνειρο της επίτευξης της αθανασίας, μετατρέποντας την ταυτότητά μας σε ένα πρόγραμμα λογισμικού.
Από την άλλη πλευρά, στον τομέα των κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων, βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από ένα «Δεν μπορείτε…» να συμμετέχετε σε συλλογικές πολιτικές δράσεις ή να μείνετε προσκολλημένοι στο παλιό κράτος πρόνοιας (σας κάνει αντί-παραγωγικούς και οδηγεί σε οικονομική κρίση) ή να απομονώσετε τον εαυτό σας από την παγκόσμια αγορά και ούτω καθεξής. Όταν επιβάλλονται μέτρα λιτότητας, μας λένε επανειλημμένα ότι αυτό είναι απλώς αυτό που πρέπει να γίνει. Ίσως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τι είναι δυνατό και τι αδύνατο. Ίσως να μην μπορούμε να γίνουμε αθάνατοι, αλλά μπορούμε να έχουμε περισσότερη αλληλεγγύη κι υγειονομική περίθαλψη.
Στα μέσα Απριλίου 2011, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανέφεραν ότι η κινεζική κυβέρνηση απαγόρευσε να δείχνουν η τηλεόραση και οι κινηματογράφοι ταινίες που ασχολούνται με το ταξίδι στο χρόνο και την εναλλακτική ιστορία με το επιχείρημα ότι τέτοιες ιστορίες εισάγουν την επιπολαιότητα σε σοβαρά ιστορικά θέματα, ακόμη και η φανταστική απόδραση σε μια εναλλακτική πραγματικότητα θεωρήθηκε πολύ επικίνδυνη. Εμείς στη φιλελεύθερη Δύση δεν χρειαζόμαστε μια τέτοια ρητή απαγόρευση: η ιδεολογία ασκεί αρκετή δύναμη για να αποτρέψει στις εναλλακτικές αφηγήσεις της ιστορίας να αντιμετωπιστούν με την ελάχιστη σοβαρότητα. Είναι εύκολο για μας να φανταστούμε το τέλος του κόσμου-δείτε τις τόσες πολλές προφητικές ταινίες Αποκάλυψης -, αλλά όχι το τέλος του καπιταλισμού.
Σε ένα παλιό αστείο από τη Λαϊκή Δημοκρατίας της Γερμανίας, ένας Γερμανός εργαζόμενος παίρνει μια θέση εργασίας στη Σιβηρία. Γνωρίζοντας πώς όλα τα μηνύματα θα διαβάζονται από λογοκριτές, λέει στους φίλους του: "Ας θεσπίσουμε ένα κώδικα: αν ένα γράμμα που θα πάρετε από μένα είναι γραμμένο με το συνηθισμένο μπλε μελάνι, θα λέει την αλήθεια, αν είναι γραμμένο με κόκκινο μελάνι, θα είναι ψεύτικο." Μετά από ένα μήνα, οι φίλοι του πήραν το πρώτο γράμμα γραμμένο με μπλε μελάνι:" Όλα είναι υπέροχα εδώ: τα καταστήματα είναι γεμάτα, τα τρόφιμα είναι άφθονα, τα διαμερίσματα είναι μεγάλα και με καλή θέρμανση, οι κινηματογραφικές αίθουσες προβάλλουν έργα από τη Δύση, υπάρχουν πολλά όμορφα κορίτσια έτοιμα για μια ερωτική περιπέτεια-το μόνο πράγμα που δεν είναι διαθέσιμο είναι το κόκκινο μελάνι. "
Και δεν είναι αυτή η κατάσταση μας μέχρι τώρα; Έχουμε όλες τις ελευθερίες που θέλει κάποιος-το μόνο που λείπει είναι το κόκκινο μελάνι: αισθανόμαστε ελεύθεροι, επειδή μας λείπει η ίδια η γλώσσα για να αρθρώσουμε την ανελευθερία μας. Εκείνο που αυτή η έλλειψη του κόκκινου μελανιού σημαίνει είναι ότι, σήμερα, όλοι οι βασικοί όροι που χρησιμοποιούμε για να ορίσουμε την παρούσα σύγκρουση-πόλεμος κατά της τρομοκρατίας »,« δημοκρατία και ελευθερία »,« ανθρώπινα δικαιώματα », κλπ-είναι λάθος όροι που περιπλέκουν την αντίληψή μας , αντί να μας επιτρέπουν να σκεφτούμε. Εσείς, εδώ, δίνετε σε όλους μας το κόκκινο μελάνι”.
Το είδαμε και αυτό. Τρεις υπουργοί γεννημένοι και μεγαλωμένοι πολιτικά μέσα στη χειρότερη συντεχνία, στη συντεχνία του Πασόκ που κατάστρεψε την Ελλάδα, υπογράφουν, και όχι συγγράφουν, άρθρο ενάντια στις συντεχνίες - των άλλων, των ψηφοφόρων τους!
Τρεις πολιτικοί, συνεχιστές και τιμητές μιας πολιτικής που επί τριάντα χρόνια υμνεί την αμορφωσιά, αναδεικνύει τα μηδενικά, τους ρουφιάνους, τους κομματικούς γλείφτες και υποτελείς, τους αποτυχημένους κάθε μικροκοινωνίας σε πολιτικούς παράγοντες, εκτρέφει από εργατοπατέρες έως στελέχη μιας διεφθαρμένης, απαίδευτης και φαιδρής τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικής εξουσίας, βγήκαν αναιδέστατα μόλις χτες για να μας πουν ότι φταίμε όλοι μαζί που γίναμε κοινωνία λαμόγιων, και πως αυτό πρέπει να αλλάξει άρδην για να σωθούμε. Πως είναι τώρα η τελευταία ιστορική ευκαιρία μας και πως, τύχη αγαθή γι' αυτούς, τους έλαχε αυτή την ύστατη ώρα να κατέχουν θέσεις αρχηγικές για να μας βάλουν με πείσμα και αυταπάρνηση στον ίσιο δρόμο!
Τόση αναίδεια σε πολιτικό κείμενο δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
Οι κορυφαίοι της πιο καταστροφικής για τη χώρα συντεχνίας, οι πολιτευτές που μέχρι πριν δυο χρόνια ηγούνταν οι ίδιοι συντεχνιακών αγώνων ή υποστήριζαν ή ανέχονταν τις πρακτικές τους, οι πολιτικοί που διαχειρίζονταν ή ανέχονταν τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος προς το συμφέρον των συντεχνιών και εις βάρος της εναπομείνουσας υγιούς κοινωνίας προς περισυλλογή ψήφων, αυτοί που έβαλαν εκβιαστικά τον Έλληνα πολίτη στη νοοτροπία "για να ζήσω πρέπει να γίνω κομματόσκυλο, υποτελής, δούλος, πελάτης των βουλευτών", οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι πριν τις τελευταίες ακόμα εκλογές υιοθέτησαν την λαϊκίστικη τακτική υποσχεσιολογίας "λεφτά υπάρχουν" για να εξαπατήσουν και να προσεταιριστούν τον συντεχνιασμό προς ίδιον και κομματικό όφελος, οι ίδιοι αυτοί θλιβεροί εξουσιαστές είδαν ξαφνικά μπροστά τους το φως της αρετής και βγήκαν συντεταγμένα με κείμενο όχι μετάνοιας, ούτε παραίτησης προς αναγνώριση των ευθυνών τους για την κατάντια της Ελλάδας, αλλά με κείμενο προειδοποίησης προς όλους μας πως πρέπει όλοι να αλλάξουμε αλλά οι ίδιοι να παραμείνουν στις θέσεις τους και να μας πάνε μπροστά, με πορεία διαφορετική πλέον και με εχθρούς τους πρώην συντρόφους.
Είναι όμως τόσο θλιβεροί που δεν έχουνε πάρει χαμπάρι τίποτα.
Δεν έχουνε πάρει χαμπάρι ότι ο συντεχνιασμός τον οποίον υπηρέτησαν και εξέθρεψαν θα κατακρημνιστεί παίρνοντας μαζί του και την δική τους συντεχνία, την ηγετική πασών των άλλων, την κορυφαία, δικαιωματικά, ως χειρίστου είδους τέτοια. Διότι δεν γίνεται να πέσει εκ θεμελίων το οικοδόμημα αλλά η κορφή του να στέκει αγέρωχη στη θέση της.
Η Ελλάδα που έφτιαξε το Πασοκ και συντήρησε στα διαστήματα της διακυβέρνησής της η ΝΔ θα καταστραφεί πρώτα ολοσχερώς, και ύστερα θα αναγεννηθεί από τα συντρίμμια της. Και στην καταστροφή θα πάρει μαζί της και τους θλιβερούς ηγέτες της. Νομοτελειακά.
Γιαννης Μακριδάκης
Γιαννης Μακριδάκης
Πηγή tvxs
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους τρεις ανύπαρκτους.
α. Στην και τύποις κατάργηση της Δωρεάν Παιδείας."Π"- ανάξια πρώτη και με διαφορά!
β.Στον ολετήρα της κοινωνικής ασφάλισης.Προς το παρόν δεύτερος,έχει ακόμη και άλλα να γκρεμίσει στην δημόσια υγεία.
γ. Στον ολετήρα του συλλογικού υποκειμένου. Ο "τύπος" είναι εκτός συναγωνισμού, κατάφερε να "νομιμοποιήσει" το εκλογικό αποτέλεσμα του 2000, με την Καλλικράτεια έμπενευση. Συμμετοχή όμως στο συγκεκριμένο έγκλημα έχουν πολλοί.
Ο μεγάλος θα φύγει με το ελικόπτερο, εσείς πουλάκια μου θα μείνετε εδώ και τότε θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος.
Kουράγιο Κώστα λέει το βιντεάκι,εμείς να δείτε τι θα σας λέμε τότε καλόπαιδα.
α. Στην και τύποις κατάργηση της Δωρεάν Παιδείας."Π"- ανάξια πρώτη και με διαφορά!
β.Στον ολετήρα της κοινωνικής ασφάλισης.Προς το παρόν δεύτερος,έχει ακόμη και άλλα να γκρεμίσει στην δημόσια υγεία.
γ. Στον ολετήρα του συλλογικού υποκειμένου. Ο "τύπος" είναι εκτός συναγωνισμού, κατάφερε να "νομιμοποιήσει" το εκλογικό αποτέλεσμα του 2000, με την Καλλικράτεια έμπενευση. Συμμετοχή όμως στο συγκεκριμένο έγκλημα έχουν πολλοί.
Ο μεγάλος θα φύγει με το ελικόπτερο, εσείς πουλάκια μου θα μείνετε εδώ και τότε θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος.
Kουράγιο Κώστα λέει το βιντεάκι,εμείς να δείτε τι θα σας λέμε τότε καλόπαιδα.
Μια γυναίκα δυο άντρες θα μας κλάσουνε δυο μάντρες...
Άρθρο. Γιάννης Ραγκούσης, Α.Διαμαντοπούλου,Α. Λοβέρδος, Πασοκ Χούντα
Ιδιαίτερη αίσθηση στα παπαγαλάκια προκάλεσε το κοινό άρθρο τριών τελειωμένων υπουργών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που μας αποχαιρετά τις επόμενες ημέρες. Το άρθρο συνυπογράφουν η υπουργός Αηδίας Άννα Διαμαντοπούλου, ο υπουργός Κλαψομουνίασης Ανδρέας Λοβέρδος και ο υπουργός Τίποτα Γιάννης Ραγκούσης.
Οι τρεις πρώην υπουργοί συνυπογράφουν το άρθρο αν και δεν το έγραψε κανείς από τους τρεις. Αυτό δεν είναι περίεργο, αφού δεν έχουν προσωπική άποψη και έχουν συνηθίσει να υπογράφουν όποιο χαρτί τους βάζουν μπροστά τους.
Ο πραγματικός συντάκτης του άρθρου παραμένει ανώνυμος – μάλλον ντρέπεται γι’ αυτό που έγραψε. (Βέβαια, εγώ ξέρω ποιος είναι – μπορούσες και καλύτερα.)
Το άρθρο δεν δημοσιεύτηκε σε κάποια εφημερίδα αλλά στις προσωπικές σελίδες των τριών πρώην υπουργών στο Διαδίκτυο – αυτό θα θεωρήθηκε πολύ πρωτοποριακό και trendy απ’ όποιον είχε την ιδέα.
Αρχικά, επειδή το άρθρο είναι πολύ επαναστατικό, υπήρξε η σκέψη να σταλεί ανώνυμα στο Indymedia -με υπογραφή «Επαναστατική Οργάνωση Άσπρα Μαλλιά στην Κεφαλή, Κακά Μαντάτα στην Ψωλή»-, αλλά η κυρία Διαμαντοπούλου βάφει τα μαλλιά της και ένιωσε πως αδικείται από το όνομα της οργάνωσης.
Στο άρθρο, ο ανώνυμος συντάκτης εκφράζει με έντονο τρόπο την απελπισία των τριών πρώην υπουργών –αλλά και τη δική του- μπροστά στο ειδικό δικαστήριο που τους περιμένει, ενώ διαφαίνεται και η αγωνία τους μήπως μείνουν έξω από το ελικόπτερο και καταλήξουν στην κρεμάλα.
Επίσης, στο άρθρο καταγγέλλεται το τέλος της τουριστικής περιόδου, αφού τώρα πια η κυβέρνηση και τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν μπορούν να επικαλεστούν τους τουρίστες για να συκοφαντήσουν και να σταματήσουν τις διαδηλώσεις, με τη δικαιολογία ότι αμαυρώνουν την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.
Ενδεικτικό της σύγχυσης και της κακής ψυχολογικής κατάστασης των τριών πρώην υπουργών που υπογράφουν το άρθρο είναι το ότι καταγγέλλουν τις συντεχνίες, ξεχνώντας πως αφενός αυτοί δημιούργησαν και εξέθρεψαν επί δεκαετίες όλες τις συντεχνίες και αφετέρου οι ίδιοι μαζί με τους νταβατζήδες της διαπλοκής και τα παπαγαλάκια τους αποτελούν την πιο μαύρη συντεχνία που γνώρισε ποτέ η χώρα – δηλαδή καταγγέλλουν τους εαυτούς τους.
Οι τρεις πρώην υπουργοί συνυπογράφουν στο άρθρο τους και πομπώδεις φράσεις όπως «Ευθύνες για αυτή την κατάσταση έχουμε όλοι!», ξεχνώντας πως στην προηγούμενη πρόταση έριχναν όλες τις ευθύνες στις συντεχνίες.
Από την άλλη, όταν γράφεις πως «ευθύνες για αυτή την κατάσταση έχουμε όλοι», είναι σαν να λες πως δεν έχει κανείς ευθύνες.
Είναι σαν το «όλοι μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου. Δηλαδή, αφού τα φάγαμε όλοι μαζί, δεν φταίει κανείς για τη χρεοκοπία. Είμαστε όλοι αθώοι – από τον Σημίτη, τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου μέχρι τους άστεγους του κέντρου της Αθήνας. Έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες – οπότε, καμία ευθύνη σε κανέναν.
Αυτή είναι ελληνική πατέντα – η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του κόσμου η οποία χρεοκόπησε και δεν οδηγήθηκε κανένας πολιτικός στη Δικαιοσύνη. Είναι επειδή στις χούντες δεν υπάρχει Δικαιοσύνη – μόνο στη Δημοκρατία υπάρχει Δικαιοσύνη. Διαφορετικά, θα είχε πάει στη φυλακή ο Τσουκάτος που ανήκει στην ίδια συντεχνία με τους τρεις πρώην υπουργούς.
Είναι συγκινητική η παραδοχή των τριών πρώην υπουργών πως δεν έχουμε μόνο εμείς ευθύνες για τη χρεοκοπία αλλά και αυτοί – είναι πολύ γενναίοι. Βέβαια, το να εξομολογείσαι τις αμαρτίες σου και να συγχωρείσαι μπορεί να έχει πέραση στην Εκκλησία αλλά στη Δημοκρατία δεν είναι αρκετό.
Ο συντάκτης του κειμένου θεωρεί την χριστιανική παραδοχή των τριών πρώην υπουργών ότι έχουν κι αυτοί ευθύνες αρκετή για να συγχωρεθούν και να μην οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη. Περίεργο, γιατί -εξ όσων γνωρίζω- είναι άθεος.
Βέβαια, όταν βλέπεις το τέλος να πλησιάζει και σε καταλαμβάνει ο πανικός, ξεχνάς τις ακλόνητες βεβαιότητές σου και είσαι ικανός να σουρθείς στα γόνατα μέχρι την Παναγιά της Τήνου.
(Την Τετάρτη και την Πέμπτη, στο κέντρο της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της χώρας, υπογράφουμε με την παρουσία μας την πίστη μας στη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη – οι τρεις υπουργοί και ο συντάκτης του κειμένου δεν τολμούν να είναι εκεί.)
Πηγή Pitsirikos
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ενός λαού που βρήκε φωνή
Άρθρο |
"Αποσύρθηκα, όταν ένιωσα πως από επαναστάτης γίνομαι πολιτικός"
Χρόνης Μίσσιος
Το κείμενο γράφεται, με αφορμή την ίδρυση "πρωτοβουλίας πολιτών" στο μικρό μας τόπο.
Το έργο παίζεται σε όλη την Ελλάδα, με κομματική διανομή.
Ο κομματικός κόσμος παρακολούθησε άναυδος τις μούτζες προς τη βουλή ενός λαού που μούτζωνε αδιακρίτως, εκφράζοντας τη βαθιά του περιφρόνηση, για το κομματικό σύστημα.
Ήταν την ίδια ώρα που, από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα, αυθορμήτως και χωρίς καμία προσυνεννόηση, φώναξε (άμεση) δημοκρατία, τώρα.
Το είδαν αυτό οι πολιτικοί και το "υιοθέτησαν". Το ΠΑΣΟΚ, παρουσιάζοντας το νομοσχέδιο για τα δημοψηφίσματα μίλησε για "αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες". Την ίδια φράση χρησιμοποίησε ο Τσίπρας, δηλώνοντας σεβασμό σε αυτές. Η ΝΔ πρότεινε 31 σημεία για αλλαγή συντάγματος. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο πολύς κόσμος αποσύρθηκε από τις πλατείες, μετονόμασαν τις τοπικές τους οργανώσεις σε "λαϊκές συνελεύσεις". Τα νέα πολιτικά μορφώματα χρησιμοποιούν τη φράση "άμεση δημοκρατία", με αλλοιωμένο περιεχόμενο ή προτείνουν στις διακηρύξεις τους κάτι που να μοιάζει, αλλά να μην είναι. Μόνο το ΚΚΕ, αξιοπρεπώς πιστό στις σταλινικές του ρίζες, άσκησε δρυμεία κριτική στο "αταξικό συνοθύλευμα" της εξέγερσης.
Τα πολλά πρόσωπα της ολιγαρχικής λογικής, μεταλλάχθηκαν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους σε "δημοκρατικές δυνάμεις".
Η περιφρονημένη έννοια της δημοκρατίας απέκτησε επικαιρότητα και έχει γίνει πρώτο θέμα στις συζητήσεις. Κι όλα αυτά, γιατί μια απελπισμένη κοινωνία έβαλε το θέμα στο τραπέζι.
Νομίσαμε πως η αυτή μετάλλαξη θα γινόταν μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου η ανωνυμία και ο διαλυμένος κοινωνικός ιστός μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα και να μη φανεί πως ο Μανωλιός άλλαξε , φορώντας άλλα ρούχα.
Το αριστερό κομματικό σύστημα δεν εισπράττει τίποτα από τη γενική δυσαρέσκεια. Πρώτο κόμμα εξακολουθεί να είναι ο "κανένας". Και, επειγόντως, πρέπει να αλλάξει η βιτρίνα, αφήνοντας ίδια την πραμάτεια.
Κι έτσι τα επιτελεία που σχεδιάζουν την "επικοινωνιακή κομματική πολιτική" βρήκαν την καραμέλα:
"Αντιμνημονιακό Μέτωπο", επιστρατεύοντας τις παραδοσιακές λογικές της αριστεράς για τα μέτωπα, σαν συνάθροιση κομμάτων και αποκομμάτων. Δεν μπορεί να γίνει "μέτωπο", με ένα κόμμα. Σήμερα, όπως έχουν τα πράγματα, πρέπει να γαρνιριστεί και από τοπικές κινήσεις, κινήματα, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες.
Και, ώ! του θαύματος! Εγεννήθη και στον τόπο μας, όπως γίνεται, τώρα, σε όλη την Ελλάδα, "πρωτοβουλία πολιτών".
Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος την φτιάχνει μπήκαν ονοματεπώνυμα. Όλες οι κινήσεις πολιτών, που εμφανίστηκαν στην Κεφαλλονιά, τούτο το χρόνο, δεν είχαν ονοματεπώνυμα. Ακόμα και η τελευταία, με τον ίδιο ακριβώς τίτλο, που μοίρασε χαρτιά για το χαράτσι, ήταν ανώνυμη.
Από εδώ και στο εξής, ο ΣΥΝ (ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει στην Κεφαλλονιά), θα λέγεται "πρωτοβουλία πολιτών". Συμπληρώνεται από μερικές διαρροές του ΠΑΣΟΚ, φίλους, συνεργάτες και συγγενείς.
Από εδώ και στο εξής, ο Θόδωρος δεν θα είναι ΣΥΝ. Θα είναι "πρωτοβουλία πολιτών".
Μία παρένθεση: Το "αντιμνημονιακό μέτωπο" έχει δύο μορφές. Μία hard, που ζητά διαγραφή όλου του χρέους και έξοδο από το ευρώ (ΕΠΑΜ, Σεισάχθεια, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Αλαβάνος κ.ά.) και μία light, που ζητά μια καλύτερη Ευρώπη και "διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και αποπληρωμή του υπολοίπου με ευνοϊκούς όρους ανάλογα με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας". (Στη δεύτερη εκδοχή, ανήκουν ΣΥΝ, διαρροές ΠΑΣΟΚ, Μίκης, Λαζόπουλος κ.ά.)
Το καθεστώς έχει ανάγκη από πολλές συνιστώσες, για να επιβιώσει και να διατηρηθεί. Χρειάζεται πολλά και ποικίλα μαξιλαράκια για να απορροφήσει τους κραδασμούς, να παραπλανήσει και να εμποδίσει τη δημοκρατική αυτοοργάνωση.
Στην ανάλαφρη εκδοχή του "αντιμνημονιακού μετώπου" ανήκει και η "πρωτοβουλία πολιτών Κεφαλλονιάς και Ιθάκης", το οποίο αναπαράγει την πολιτική ανοησία της καθεστωτικής αριστεράς.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις πολιτικές τους θέσεις, που είναι πιστή αντιγραφή των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
1. "Άρνηση εφαρμογής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου" . Δεν αμφισβητούν τους ολιγαρχικούς μηχανισμούς και θεσμούς, που οδηγούν στο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, αλλά μόνο τα αποτελέσματα τους.
2. "Ζητάμε την διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους". Εϊναι προφανές πως τα ολιγαρχικά επιτελεία των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, που συζητούν για "κούρεμα" του 40-80% του ελληνικού χρέους, είναι μέλη της "πρωτοβουλίας πολιτών". Γιατί, κύριοι, όχι διαγραφή όλου του χρέους;
3. "Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να ενισχύσει την πραγματική οικονομία". Αυτή είναι η καλύτερη ατάκα της "ιδρυτικής διακήρυξης". Ζητούν από το θύτη να βοηθήσει τα θύματα, που ποδοπάτησε! Αυτή η θέση είναι βγαλμένη απ΄ευθείας από τα σπλάχνα της πολιτικής έμπνευσης του Τσίπρα, ο οποίος ευρισκόμενος στις Βρυξέλλες, ζήτησε από την ΕΚΤ να βοηθήσει την ΕΛλάδα, εκδίδοντας ευροομόλογα.
Σε αυτό το σημείο, βρίσκουμε και τη "δημοκρατική" χροιά της πολιτικής τους: "Είναι η ώρα να περάσει στην υπηρεσία του κράτους και του λαού". Έτσι. Αορίστως και θολά. Η γενικολογία κρύβει την αλήθεια.
4. Το σημείο αυτό αφορά την αλληλεγγύη και δεν έχουμε κάτι να του προσάψουμε.
Ας τελειώνουμε με τις καθεστωτικές λογικές.
Όλα αυτά τα πολιτικάντικα, γράφονται και λέγονται, παράγονται και προωθούνται, για να παραμείνουν στο απυρόβλητο ο ένοχος και η αιτία των προβλημάτων μας, που είναι το έλλειμμα δημοκρατίας και η ολιγαρχική διακυβέρνηση της ζωής μας.
Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που θα αντικαταστήσει το κράτος, είτε αυτό ελέγχεται από τις "αγορές" είτε από τα κόμματα, που τις υπηρετούν.
Είτε ο αρχηγός λέγεται Τσίπρας είτε Παπανδρέου, υπηρετούν ένα ολιγαρχικό καθεστώς, αναπαράγουν ολιγαρχικές νοοτροπίες και προστατεύουν τον εχθρό του λαού.
Οι "πρωτοβουλίες πολιτών" φτιάχνονται από πολίτες και όχι από τα κόμματα.
Δεν βιάζονται. Δεν είναι ο δρόμος δύσκολος. Είναι που το δύσκολο είναι ο δρόμος. Άμα θέλαμε να πάμε σε ένα κόμμα, δεν θα ψηφίζαμε τον "κανένα" και δε θα πηγαίναμε σε αυτό, μέσω κατασκευασμένων "πρωτοβουλιών". Ο "κανένας" θα πάρει μορφή και πρόσωπο, όπως κανείς τους δεν έχει φανταστεί.
Όταν παύεις να είσαι πολίτης, γίνεσαι πολιτικός.
Η "ριζική στροφή" και η ριζοσπαστική πολιτική υπάρχει, όταν ονοματίζεις τη ρίζα του κακού και προτείνεις, με σαφήνεια και καθαρότητα, δίχως τζιριτζάτζουλες, το πώς θα την κόψεις. Όταν την κρύβεις, κάτι θέλεις, τελικά, να κρύψεις. Η εποχή της αφέλειας τέλειωσε.
"Η επανάσταση είναι παιδεία, είναι συναίσθημα, είναι όνειρο, είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι όλα τα όμορφα συναισθήματα... Η επανάσταση δεν έχει καμία σχέση με τη βία , ούτε με την εξουσία"
Χρόνης Μίσσιος
(Εικόνα: Δον ΨΥΧΩΤΗΣ)
Πηγή IthacaNet.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)