ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ...από την Ελλάδα μέχρι τη γέφυρα του Μπρούκλιν
Στο δια ταύτα, δεν ενοχλούν τόσο τα χαράτσια, δεν ενοχλεί η λιγότερη κατανάλωση αλλοτρίωση, ενοχλεί και δεν υποφέρεται η στέρηση του πολιτικού δικαιώματος.
Το πολιτικό δικαίωμα δεν ΥΠΑΡΧΕΙ, εκεί όπου η ανακλαστική νεωτερικότητα της υπερφιλελεύθερης αντίληψης συναντά αρμονικά την αριστερή εκδοχή της περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου.
Ελαστικές συνειδήσεις που προσπαθούν να εξισώσουν ως μαλάκια, έννοιες ταυτόσημες με τη στάση ζωής όπως ,το Ελευθερία (του ΕΥ ΖΕΙΝ) ή Θάνατος (φυσικόν νομοτελιακόν πέρας, βιαίως επερχόμενον άμα τη απουσία του πρώτου) σε ευθεία σύγκριση, με το Χρεωκοπία ή Υποταγή.
Και το δικό μας δικαίωμα, στον προτεινόμενο θάνατο της χρεοκοπίας ή της υποταγής που βρίσκεται?
Γιατί να μην έχω την «άθλια» πολυτέλεια να επιλέξω σε ποιόν τουλάχιστον, θα αποφάσιζα να είμαι υποταγμένος?
Γιατί θα πρέπει να εξακολουθήσω να έχω στο κεφάλι μου τον αποδεδειγμένα συστημικό «νταβατζή» της ρεπούμπλικας μιντιακής δημοκρατίας, να καθορίζει το δικό μας μέλλον ?
Γιατί θα πρέπει να γίνουμε μανιοκαταθλιπτικοί για να καταλάβουμε ότι από όλα αυτά τα σκύβαλα, που παριστάνουν τους σωτήρες, δεχόμενοι την αθλιότητα του μαζί τα φάγαμε, και να μας αρνούνται και και το γεγονός ότι ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν συν- διακυβερνήσαμε παρέα.
Σε ποιό πλαίσιο πολιτικής ανάγεται η αξίωση των αυτόκλητων σωτήρων ?
(1) Κουρσάροι το αντίπαλον Παπικόν "πειρατικό" σώμα προς αντιμετώπιση των "πειρατών"
(2) Αρματολοί. Το Οθωμανικό σώμα που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει τους κλέφτες. Στο τέλος αρματολοί και κλέφτες ενώθηκαν εναντίον του κοινού εχθρού.
Για συμπαθείς και «αγαπημένους».
Θα βρεθούμε ξανά, γιατί είναι αυτό που μας κρατάει χρόνια, ορθούς και όρθιους.
Είμαστε ταπεινοί και τιποτένιοι, πότε έθνος ανάδελφον, πότε κοινότητα πειρατών και κουρσάρων(1) ,πότε κλεφτών και πότε αρματολών.(2).
Είμαστε «ανάγωγοι» και ατίθασα περήφανοι, ευκολόπιστοι αλλά και υποψιασμένοι.
Εξευτελιστικά "φτωχοί" σύμφωνα με τα μέτρα της δυτικής νεωτερικής λογικότητας, από παλαιόθεν και αυτό μας κρατά ζωντανούς.
Είμαστε τα «βρωμόσκυλα» της Μεσογείου, που πήραμε αυτή τη θάλασσα και την πήγαμε παντού…
Είμαστε αυτοί που πήραμε μιαν κυρίαρχη αλλότρια θρησκεία, τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό ,και την «ευτελίσαμε» τόσο πολύ, την φέραμε τόσο πολύ στα μέτρα μας, που την κάναμε «αίρεση» και με θράσος τη βαφτίσαμε Ελληνική Ορθοδοξία (κλήρος, κληρικός) έναντι του επισκοπικού Παπικού καθολικισμού.
Είμαστε ξεχωριστή περίπτωση, όταν αρνηθήκαμε τη βοήθεια, υποταγή στην Παπική εξουσίας και προτιμήσαμε το ισλαμικό "νυστέρι".
Άραγε τι πιο «τίμιο» από έναν έντιμο θάνατο μια κι όξω, παρά τον καθημερινό ευτελισμό της ζωής και εξευτελισμό των πάντων....
Θα βρεθούμε ξανά, γιατί είναι αυτό που μας κρατάει χρόνια, ορθούς και όρθιους.
Είμαστε ταπεινοί και τιποτένιοι, πότε έθνος ανάδελφον, πότε κοινότητα πειρατών και κουρσάρων(1) ,πότε κλεφτών και πότε αρματολών.(2).
Είμαστε «ανάγωγοι» και ατίθασα περήφανοι, ευκολόπιστοι αλλά και υποψιασμένοι.
Εξευτελιστικά "φτωχοί" σύμφωνα με τα μέτρα της δυτικής νεωτερικής λογικότητας, από παλαιόθεν και αυτό μας κρατά ζωντανούς.
Είμαστε τα «βρωμόσκυλα» της Μεσογείου, που πήραμε αυτή τη θάλασσα και την πήγαμε παντού…
Είμαστε αυτοί που πήραμε μιαν κυρίαρχη αλλότρια θρησκεία, τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό ,και την «ευτελίσαμε» τόσο πολύ, την φέραμε τόσο πολύ στα μέτρα μας, που την κάναμε «αίρεση» και με θράσος τη βαφτίσαμε Ελληνική Ορθοδοξία (κλήρος, κληρικός) έναντι του επισκοπικού Παπικού καθολικισμού.
Είμαστε ξεχωριστή περίπτωση, όταν αρνηθήκαμε τη βοήθεια, υποταγή στην Παπική εξουσίας και προτιμήσαμε το ισλαμικό "νυστέρι".
Άραγε τι πιο «τίμιο» από έναν έντιμο θάνατο μια κι όξω, παρά τον καθημερινό ευτελισμό της ζωής και εξευτελισμό των πάντων....
Στο δια ταύτα, δεν ενοχλούν τόσο τα χαράτσια, δεν ενοχλεί η λιγότερη κατανάλωση αλλοτρίωση, ενοχλεί και δεν υποφέρεται η στέρηση του πολιτικού δικαιώματος.
Το πολιτικό δικαίωμα δεν ΥΠΑΡΧΕΙ, εκεί όπου η ανακλαστική νεωτερικότητα της υπερφιλελεύθερης αντίληψης συναντά αρμονικά την αριστερή εκδοχή της περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου.
Αποτέλεσμα και στις δύο εκδοχές καθήλωση/υποταγή στο ορθολογικό της καταρρέουσας θετικιστικής αντίληψης.(όσο και να μην αρέσει στη ψευδομαξιστική αριστερά, το ΠΑΣΟΚ είναι τμήμα αυτής της αριστεράς, που δεν σέβεται τον άνθρωπο πρόσωπο και επιμένει στο μαζάνθρωπο)
Τι διαφορετικό δηλαδή κομίζει σήμερα η αριστερά απέναντι στη χρηματιστικοποίηση της οικονομίας και δεν το έχουμε καταλάβει εμείς οι «άθλιοι», που και πώς εκφράζεται η αναγκαία όσο ποτέ Πολιτικότητα της οικονομίας. (Αναπόσπαστο κομμάτι της Δημοκρατίας και ΑΥΤΟ)!!!!
Τι διαφορετικό δηλαδή κομίζει σήμερα η αριστερά απέναντι στη χρηματιστικοποίηση της οικονομίας και δεν το έχουμε καταλάβει εμείς οι «άθλιοι», που και πώς εκφράζεται η αναγκαία όσο ποτέ Πολιτικότητα της οικονομίας. (Αναπόσπαστο κομμάτι της Δημοκρατίας και ΑΥΤΟ)!!!!
Και αυτό «πειράζει» και ενοχλεί, γιατί αμφισβητεί την καχεκτική πλέον κυριαρχία τους.
Ελαστικές συνειδήσεις που προσπαθούν να εξισώσουν ως μαλάκια, έννοιες ταυτόσημες με τη στάση ζωής όπως ,το Ελευθερία (του ΕΥ ΖΕΙΝ) ή Θάνατος (φυσικόν νομοτελιακόν πέρας, βιαίως επερχόμενον άμα τη απουσία του πρώτου) σε ευθεία σύγκριση, με το Χρεωκοπία ή Υποταγή.
Και το δικό μας δικαίωμα, στον προτεινόμενο θάνατο της χρεοκοπίας ή της υποταγής που βρίσκεται?
Γιατί να μην έχω την «άθλια» πολυτέλεια να επιλέξω σε ποιόν τουλάχιστον, θα αποφάσιζα να είμαι υποταγμένος?
Γιατί θα πρέπει να εξακολουθήσω να έχω στο κεφάλι μου τον αποδεδειγμένα συστημικό «νταβατζή» της ρεπούμπλικας μιντιακής δημοκρατίας, να καθορίζει το δικό μας μέλλον ?
Γιατί θα πρέπει να γίνουμε μανιοκαταθλιπτικοί για να καταλάβουμε ότι από όλα αυτά τα σκύβαλα, που παριστάνουν τους σωτήρες, δεχόμενοι την αθλιότητα του μαζί τα φάγαμε, και να μας αρνούνται και και το γεγονός ότι ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν συν- διακυβερνήσαμε παρέα.
Καταλαβαίνετε κκ. Παπανδρέου, Σαμαρά, Παπαρήγα, Καρατζαφέρη, Τσίπρα, Κουβέλη και λοιπές κοινοβουλευτικές «δυνάμεις» την διαφορά? (η αναφορά στα ονόματα γίνεται ως επικεφαλής των παρασιτικών κομματικών μηχανισμών και μόνον).
Δεν συμμετείχαμε ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ σε αυτό που λέγεται διακυβέρνηση (οχι Κυβέρνηση ) γιατί αυτό είναι το κόλπο ,το μυστικό, του κάθε τεχνικού της εξουσίας.
Ενώ εμάς ως κοινωνικό σώμα ανθρώπων προσώπων, χρόνια τώρα, μας ενδιαφέρει η Κυβέρνηση ,με δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα, αυτήν απαιτούμε, αυτή θα διεκδικήσουμε!
Σε ποιό πλαίσιο πολιτικής ανάγεται η αξίωση των αυτόκλητων σωτήρων ?
Αυτού του είδους τα διλήμματα ήταν πάντα η ουσία της Πολιτικής, η εξουσία δηλαδή που έχει κάποιος να θέτει μια χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς να λογοδοτεί σε κανένα θεσπισμένο (3) «όργανο».
Σε αυτή τη περίπτωση ο αυτόκλητος σωτήρας ήταν είναι και θα είναι πάντα ένας εν δυνάμει, δικτάτορας ή δικτατορίσκος.
Αυτό είναι και το «δράμα» της σημερινής πολιτικής κατάστασης ,αναδεικνύεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν έχουμε απλώς κρίση θεσμών, απλώς δεν είχαμε, και δεν έχουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Η σχέση της ρεπούμπλικας μιντιακής δημοκρατίας σας είναι υπό κατάρρευση, και σε αυτό θα βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να είστε απολύτως βέβαιοι γι αυτό!
Καλημέρα σας.
(1) Κουρσάροι το αντίπαλον Παπικόν "πειρατικό" σώμα προς αντιμετώπιση των "πειρατών"
(2) Αρματολοί. Το Οθωμανικό σώμα που δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει τους κλέφτες. Στο τέλος αρματολοί και κλέφτες ενώθηκαν εναντίον του κοινού εχθρού.
(3) Το συνταγματικό αυτό όργανο φρόντισε να το «δημιουργήσει» ο πατήρ του σημερινού Πρωθυπουργού, με την άθλια συνταγματική αναθεώρηση του 1985, με τα χρωματιστά ψηφοδέλτια και τις ψήφους ΟΛΗΣ της αριστεράς, μετατρέποντας ακόμη και τον κοινοβουλευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματος σε Πρωθυπουργικό.
Γράφει ο Ιαβέρης, σε συνέχεια τού άρθρου του ithacanet.gr
Μην αμφιβάλλετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου