Ένα πολιτικό σύστημα υπό κατάρρευση, μια κοινωνία σε τραγικά αδιέξοδα

Γράφει ο
Γιώργος Τσουρούφλης

Ένα πολιτικό σύστημα υπό κατάρρευση, που δε λέει να «παραδώσει» και δεν θα παραδώσει βεβαίως μια και  δεν συνέβη  ποτέ και πουθενά κάτι τέτοιο.
Οι άνθρωποι που κυβερνούν είναι και πανέξυπνοι αλλά κυρίως «επαγγελματίες»!
Θα διαφωνήσω με όσες και όσους τους χαρακτηρίζουν συλλήβδην ανίκανους. Είναι ανίκανοι ως προς το κομμάτι της επιθυμητής από την κοινωνία δια- «κυβέρνησης», στο δια ταύτα της αναπαραγωγής του συστήματος τους, είναι ταλαντούχοι, επιτήδειοι και για τους λόγους αυτούς επικίνδυνοι..Είδατε τον κ. Παπανδρέου, «αποχώρησε» μένοντας πάντα παρών εκεί που πιστεύει ότι πρέπει να βρίσκεται –εντός των εξελίξεων- μακριά από το φλέγον ζήτημα που είναι το μέλλον της χώρας.
Το αυτό τηρουμένων των αναλογιών αφορά τα λοιπά κόμματα είτε εξουσίας είτε της «αντιπολίτευσης». Καμία ελπίδα καμία προοπτική κανένας σοβαρός σχεδιασμός για το τι και  τις πταίει και τι πρέπει να γίνει. Άλλωστε όλες οι «μετρήσεις» δείχνουν την αποστροφή και απογοήτευση της κοινωνίας, επί του πολιτικού προβλήματος της χώρας, το 80% δεν τους εμπιστεύεται!!!
Αδιαμόρφωτο αλλά σταθερά προσανατολισμένο στο ότι πρέπει όλο αυτό να αντικατασταθεί. Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα το «αίτημα» έστω και χλωμό έστω και μη αποκρυσταλλωμένο τέθηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Όλα τα συνθήματα που ακούστηκαν ανά  την Ελλάδα είχαν έναν κοινό παρονομαστή, την Δημοκρατία.

Δεν έχουμε Δημοκρατία στον τόπο μας, το δημοκρατικό πολίτευμα περνά κρίση αξεπέραστη τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Όταν η πολιτική αδυνατεί να παρέμβει στα ουσιώδη βιοτικά της ζωής μας, αυτό δεν είναι Δημοκρατία είναι μορφή πολιτεύματος «δημοκρατίας».
Η κρίση είναι πολύπλευρη και διαπερνά τις πιο απλές λειτουργίες της όποιας συλλογικότητας (από εξωραϊστικό σύλλογο ή σωματείο μέχρι το κοινοβούλιο.)
Η αρχή της πλειοψηφίας που δεν σέβεται και δε λαμβάνει υπ’ όψη της  τη μειοψηφία «βαφτίστηκε» εδώ και χρόνια ως αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Οι «αντίπαλοι» αυτής της λογικής θεώρησαν και εξακολουθούν να θεωρούν ότι αρκεί μια δυναμική μειοψηφία για να ανατρέψει την κατάσταση και οι illuminati θα αναλάβουν το «θεόπνευστο» έργο να σώσουν την κοινωνία.
Όμως αυτά δεν είναι Δημοκρατία, στη Δημοκρατία η εκλογή η ψηφοφορία δεν είναι ο αυτοσκοπός αλλά η λύση σε στιγμιαίο αδιέξοδο όπου η ομοφωνία ή η συναίνεση αντιμετωπίζει τα αδιέξοδα.
Αυτά τα λίγα σαν σκόρπιες σκέψεις αλλά και προβληματισμοί, οι εποχές δεν προσφέρονται για μαναβική πλέον, αλλά για ουσιαστικές «καλλιέργειες» παντού, πνευματικές και δημιουργικές και όχι αυτοϊκανοποιητικές όπως αρέσκονταν για πολλά χρόνια και οι Μέν και οι Δέν.

Οι πολίτες θα πρέπει από εδώ και μπρος να έχουν το λόγο!

Πηγή elzoni.gr