Σύες επί φορυτώ  μαργαίνουσιν…. συνέχεια αρχής προλόγου

Ο εμφύλιος πόλεμος της Κέρκυρας*.(Περίοδος Πελοποννησιακού πολέμου)

Όσο ο Θουκυδίδης προχωρούσε  στη περιγραφή του για την «ασθένεια» (λοιμός) έγραφε..
...δεν υποκύπτουν μόνο στην ανθρώπινη φύση, μόνο οι βασικοί θεσμοί της κοινωνίας αλλά εκφυλίζεται και η ίδια η γλώσσα. Η κακοήθεια συνδυάζεται με την συμφεροντολογική υποκρισία έτσι ώστε άλλαξαν και τη συνηθισμένη ανταπόκριση των λέξεων προς τα πράγματα». Καθώς οι λέξεις μεταφράζονταν στον μέχρις εσχάτων αγώνα για την εξουσία, ο ανόητος γινόταν δίκαιος και ο δίκαιος ανόητος. Η υπολογισμένη μηχανορραφία μεταμφιεζόταν σε «αυτοάμυνα», ο συνετός δισταγμός κατηγορούνταν σαν «ανάξια δειλία», η έξαλλη βία ήταν «ανδρισμός» και η μετριοπάθεια «έλλειψη ανδρισμού» Οι όροι δεν είχαν καμιά αξία μπροστά στα «πλεονεκτήματα που κέρδιζε κανείς καταπατώντας τους.
Πώς να αντιμετωπίστεί  ο "κτητικός ατομισμός" της καπιταλιστικής νοοτροπίας, και της μικροαστικής συμεπριφοράς, σ ένα γενικευμένο περιβάλλον πλήρους καπιταλιστικής κυριαρχίας,όταν ο καθένας διαπίστωνε οτι  μπορούσε να εξασφαλίσει το δικό του καλό μόνο, "υποτάσσοντας" άλλους και τις δυνάμεις τους στους δικούς του σκοπούς. Αυτά είναι νοοτροπίες δεκαετιών,είτε αρέσουν είτε δεν αρέσουν.
Τι απαντήσεις έδιναν τα πολιτικά υποκείμενα σε όλα αυτά?
Ναι στο καθολικό πολιτικό δικαίωμα και την μαζική κατάνάλωση!
Τι  ζητάει σήμερα ,εκλογές και αμείωτο καταναλωτικό δικαίωμα (φευ).
Η προάσπιση του κράτους πρόνοιας έγινε έκκληση "συμπόνιας" στο όνομα του δικαιώματος του πολίτη (πελάτη).
Συνεχίζεται...

*Αφιερωμένο  σε όλους τους όψιμους σύες των άντιμνημονιακών "κυβερνητικών" μετώπων, της τρέχουσας συγκηρίας που ζητούν  επιτακτικά,εκλογές και δημοψηφίσματα, χωρίς να μας λένε τίποτα για το αξιακό οντολογικού πριεχομένου "μοντέλλο".